Početna

Rotterdam Amsterdam Utrecht

Emmen

Ede

Nijmegen

Breda

Eritrea

Kalendar Sveštenstvo Ikone

 

 

 Početna MANASTIRI

CRKVE Saradnici

Crkva svetog Oca Nikolaja
Bašaid (Severni Banat)

Ova crkva je spomenik kulture od velikog značaja. Izgrađena je 1833. godine

Ikonostas je oslikao 1866. akademski slikar Pavle Simić. 

Simić Pavle (* 1818. Novi Sad - † 17. januara 1876) je srpski slikar.Rođen je u trgovačkoj porodici, ali je rano ostao bez roditelja, pa ga je prihvatio deda, sveštenik u Staroj Kanjiži. Tu je mali Pavle gledajući ikonostase Teodora Ilića Češljara, zaželeo da postane umetnik. Srednju školu je učio u Somboru i Subotici, a zatim je prešao u Novi Sad u radionicu slikara Aloiza Kastagnija, italijana iz Mantove. Decembra 1837. odlazi u Beč i upisuje se na Slikarsku akademiju. Studirao je na odseku istorijskog slikarstva, do 1841.

Simić je slikao uglavnom ikonostase i portrete. Prvi njegov rad na ikonostasu je ikonostas crkve u Pirošu, slikan 1848-49. Zatim dolaze ikonostasi: manastira Kuveždina, 1850-53; crkve u Šapcu, 1853-56; prestone ikone u Starom Futogu, 1855; ikonostas crkve u Đurđevu, u Šajkaškoj, 1857; crkve u Senti, 1859; u Bačkom Despot sv. Ivanu, 1860; Nikolajevske crkve u Novom Sadu, 1863; kapele Platona Atanackovića, na Almaškom groblju u Novom Sadu, 1864; crkve u Bašaidu, u Banatu, 1864-66; crkve manastira Orahovice u Slavonijii, 1867; cekve u Glinii, 1866-68; Saborne crkve u Somboru, 1870-73 i Harišove kapele u Zemunu, 1875. U crkvenom slikarstvu bio je pod velikim uticajem bečkih nazarena. Mek po koloritu, ponekad čak i sladunjav, polagao je naročito pažnju na kompoziciju i jasan harmoničan crtež.

Neki njegovi portreti (Probojčevića, Čoveka u belom prsluku ili Prote Mateje) idu među najbolja dela srpskog slikarstva iz sredine XIX veka. Simić je radio i istorijke kompozicije. Načinio je četiri takve za manastir Kuvaždin, sve četiri iz života Namanjića i monumentalnih dimenzija, ali su one uništene za vreme okupacijeu toku Drrugog svetskog rata. Ostale su dve manje slike: Hadži Đera i Hadži Ruvim i Ilija Birčanin predaje harač. Obe se nalaze u Galeriji Matice srpske u Novom Sadu.

Nažalost, veliki broj dela Pavla Simića, kao što su živopis u Kuveždinu i veliki broj ikona u manastiru Orahovici, bespovratno je izgubljen u ratnim pustošenjima. Ipak, njegova zaostavština sačuvana po brojnim crkvama u Vojvodini i danas zadovoljava estetske i religiozne potrebe pravoslavnih vernika.

Bašaid je naselje 22 km južno od Kikinde na putu Kikinda - Zrenjanin, 3 km istočno od Kikindskog kanala. Pripada opštini Kikinda.

U XIV veku pominje se kao vašarsko naselje. Zabeleženo je da 1441. bilo u posedu Đurđa Brankovića. Krajem XVI veka Bašaid je opusteo. Selo je obnovljeno u prvoj polovini XVIII veka pod imenom Mala Kikinda. Od 1751. do 1754. ovde su se naselili Srbi iz Pomorišja i Potisja. Odatle se 1777. stanovništvo preselilo na obližnju pustaru Bašaid. Tada je imao 773 stanovnika, a 1971. godine 3982. Selo sada ima 3.494 stanovnikaa većinu stanovnika čine Srbi.

Tekst i fotografije priredio Nenad Glišić, Budisava korišćenjem različitih izvora na Internetu.

Нови бројач посета од 23.01.2015