|
|
|
CRKVA SV.SRETENJA GOSPODNJEG Današnja crkva Sv. Sretenja Gospodnjeg je sazidana u vizantijskom stilu 1796. godine za vreme mitropolita Stratimirovića. Pre ove crkve postojala je crkva Sv. Klimenta sagrađena 1756. godine. Od predhodne drvene crkve sačuvan je samo episkopski presto sa ikonom Hrista sa okvirom u rokajnom stilu. Nalazi se u vrlo dobrom stanju. Ikonostas je nastao 1818-1832. godine. Rezbar ikonostasa je bio Marko Vujatović, kao i rezbarije arhiepiskopskog prestola i petohlebnice, dok je ikonostas oslikao Georgije Bakalović. On je oslikao i ikonu na arhiepiskopskom prestolu. Bogorodičin presto sa rezbarijom baroknih oblika i ikona Hrista nastali su u drugoj polovini XVIII veka. Prestone ikone su izdvojene kanelovanim stubovima koji su obavijeni grančicama sa hrastovim listovima i ružama. Najčešći su motivi vinova loza sa grožđem, akantovi listovi, vaze obrnuto postavljene kod kojih sa obe strane izlaze ruže sa grančicama koje se savijaju u volute. Na Ivandan je bilo nezapamćeno nevreme i toranj crkve je srušen. Novi toranj je podignut 1901. godine. Nemci su ga minirali 1943. godine, ali su sa crkve pala samo zvona. Nova su podignuta 1956. godine. Ima srpsko pravoslavno groblje. Među crkvenim knjigama nalazi se jedan srbljak iz Rusije (1760.). Crkva je proglašena za spomenik kulture.
Bakalović Georgije (* 1786,Sremski Karlovci - † 13. april 1843, Ruma) je srpski slikar. Učio je u Sremskim Karlovcima kod slikara Stefana Gavrilovića. Radio je pretežno ikonostase, zidne slike i portrete. Jedan broj ikonostasa radio je u društvu slikara i pozlatara Dimitrija Đurkovića. Sam je slikao ikonostas i svod crkve u Erdeviku 1817., svod Gornje crkve u Sremskim Karlovcima 1824., svod i 12 prazničnih ikona crkve u Vrdniku 1825., ikonostas u Čereviću 1827., svod i obnovu ikone Uspenjske crkve i obnova ikonostasa Nikolajevske crkve u Irigu 1827., ikonostas i svodove Jovanovske crkve u Novom Sadu 1830.,ikonostase manastira Grgetega 1830. (izgoreo 1841.) i ikonostas u Pavlovcima 1832.. Sa Đurkovićem je slikao ikonostase u Prhovu 1840. i Starim Banovcima (1840-1841.), ivot kneza Lazara u Vrdniku i crkvene zastave u Jaraku, Vognju, Sasima, Surčinu i Mihaljevcima. Godine 1837. prelazi u Srbiju i slika ikonostase manastira Radovašnice 1839., crkve u Zaječaru i manastira Rače na Drini 1840., crkve u Aleksincu 1841. i crkve u Negotinu 1842. Naslikao je portrete kneza Miloša, Jevrema Obrenovića, Stefana Stratimirovića, kneza Ive od Semberije. i dr. Bakalović je bio slikar skromnih mogućnosti, i radovi su mu nejednakog kvaliteta. Literatura: L.Trifunović (urednik) "Klasicizam kod Srba I", Beograd 1965 str.115-116
"SASE-NOVI KARLOVCI, Svoje ime dobilo je selo otuda, što je onaj obrezak na kojem su se prvi stanovnici naselili i stanove svoje poceli graditi iznad one doline, koja se i dan danas kraj sela pruža,u najvećoj meri savkog proleća bio okićen plavom sasom. I danas, u rano prolece, plavi se ovaj brezuljak od silne sase, a pre još jače. Obrezak je taj salitrav,a na takom zemljiistu ova biljka vrlo rado raste i napreduje. Drugo pak ime (Novi Karlovci) je otuda, što je deo zemljišta koje sada ti meštani u svojim rukama imaju, pripadao pre 150 godina zemljištu karlovačkom uz Jarkovačku pustaru, pa su se neki karlovački grazdjani tamo kao stalni stanovnici naselili. Selo je ovo cisto srpsko i broji danas 3000 pravoslavnih,ima vrlo lepu crkvu koja je podignuta pre 103 godine,ima tri skolske zgrade i u tima uredne skole,koje pohode do 312 dece. Stanovnici su vecinom ratari,ali im je posao i sav rad zapusten. Vrtarstvo se neguje samo po bastama u selu,ali je i to vrlo slabo.Prilicno se neguje svilena buba,ali sa malenom koriscu.Marvu gaje samo za domacu potrebu,i to: rogatu marvu prilicno,manje konje,a ovce i svinje u srednju ruku.Veliku su stetu stanovnici pretrpeli,iotkako se ovde godine 1891.pojavila svinjska bolest. Kakvo je tle zemljista u ovom selu,samo malo veceg mara za sve uopste da je u srcu stanovnika njegovih,bilo bi mnogo veceg napretka,mnogo vise koristi. Prolazeci kroza selo,a prolazeci i sirom kroza sve potese zemljista,koje pripada ovome selu,ne videh bas nigde nikakvog obelezja "Blagocesca",kao sto sam po ostalim mestima vidjao nasred sela divne mramorne krstove sa ikonama,a po njivama zavetne krstove sa Svetiteljima. Na mesnom groblju ima sagradjena kapela koju je 1880.godine podigao tamosnji tada paroh A.Jovanovic.Isto tako je podigao o svom trosku receni paroh i 1883.godine crkvicu na Markovoj vodici i kupio komad zemlje,otkuda ce se ista crkvica izdrzavati. Ovo mesto zove narod: Markova vodica. U toj se crkvi i na vodici,na koju se po celo leto sleze narod sa svojim bolesnicima,trazeci pomoci i leka,sluzi dva puta u godini i Sveta Liturgija;: 25.aprila, kao na dan slave te crkve i 11.juna, posto je selo zavetno, i tog se dana niko nece prihvatiti za posao. Narod je vrlo lepog rasta, i dok bese vojna krajina,mnogi se momak iz ovog sela istakao svojom razboritoscu i prirodnim darom. Nosnja je obicna,kao i u okolini, na zalost, tudja rukotvorina.Sve sto mi imamo, ide kao sirovina, prodje kroz tudje ruke i alate, pa nam se onda isto vraca za nase skupe novce, sem onoga sto se od jagnjecih koza naseg stada i u nasim krajevima pravi, kao: kožusi, opaklije, prsluci, šubare. Za pola sahata prijatne voznje na kolima kroza lepe njive,stize se u Pazovo." Ovo je odlomak o mestu iz knjige "Trideset dana na ubavu putu" koju je napisao prota karlovački Vasilije Konstantinović, a izdata je u Sremskim Karlovcima 1899.godine. Prota Konstantinović je dobio nalog da 1896.godine pregleda karlovačku protopopiju i da o tome napiše detaljan izveštaj, koji je kasnije pretočen u knjigu.
Novi Karlovci je naselje u opštini Inđija u Sremskom okrugu, (poznati i kao „Sase“ među lokalnim stanovništvom) se nalaze nekih 10 kilometara istočno od Inđije. Prema popisu iz 2002. bilo je 3036 stanovnika Nakon proterivanja Turaka sa ovih prostora, stradala su mnoga mesta pa i Sase (tadašnji naziv za Nove Karlovce). Zbog pretrpljene velike štete u ratu sa Turcima, 1720. godine stanovnici Sremskih Karlovaca podneli su molbu da ime se ustupe pustare Sase, Pazova i Jarkovci. Iste godine tri karlovačka trgovca su zakupila pustaru Sase. Prva naseljavanja vršili su, uglavnom, Karlovčani. Formiranjem Varadinskog graničnog puka 1745. godine naselje dobija zvaničan naziv Novi Karlovci koji tada imaju 32 imanja. Tekst i fotografije priredio Nenad Glišić, Budisava korišćenjem različitih izvora na Internetu.
Copyright © 2005 - |
|
e-mail: webmaster@pravoslavlje.nl |
